Brotajárnshaugur og vatnsból á sama bletti

Áherslan á álver er auðvitað í samræmi við hugmyndina um allsherjarreddingu og atgervisflótta. Álver draga ekki að sér brain. Þá er bransinn áhættusamur og vinnur gegn hagsmunum íslendinga í framtíðinni. Það fer ekki saman að ætla að selja hreint vatn og náttúru en að vera á sama tíma með brotajárnshaug við vatnsbólin. Þetta sjá allar þjóðir nema íslendingar.

Boyes: Of mikil áhersla á ál

Athugasemdir

[Brynjar (IP-tala skráð) 6.12.2009 kl. 16:14]

Það er greinilegt með þig eins og fleiri að menn eru ekki að skilja að það er töluvert um hátækni í Íslenskum áliðnaði.  Þess vegna eru íslensk álver eins og t.d. í Straumsvík að ná árangri í því að draga úr útblæstri sem hvergi annarsstaðar hefur náðst, þar hefur einnig verið þróuð aðferð til þess að þurfa ekki að nota klórgas við hreinsun á áli og ýmislegt annað.  áliðnaðurinn á Íslandi hefur ennig haft mikil áhrif á vinnuverndarmál á Íslandi í hvert sinn sem þessi "hötuðu" stórfyrirtæki koma inn í landið.  Það sem fólk er ekki að skilja að það sem við þurfum er að nýta öll tækifærin og vera ekki altaf að reyna að útiloka eitt vegna þess að það henti ekki einhverjum sem vita oft ekkert um hvað þeir eru að tala.

[Einar Guðjónsson, 6.12.2009 kl. 18:30]

Til að skapa störf í áliðnaði þá þarf að eyða miklum peningum. Störfin hafa nærri því verið niðurgreiddd. Dýrt rafmagn til garðyrkju og smærri iðnaðar er af því álverin hafa varla borgað kostnaðarverð. Annað hvort sitjum við öll eggin í þá körfu og þá verður hér ekkert annað. Ef við ætlum að gera eitthvað sem skilar verulegum arði per starf þá höldum við áfram að framleiða mat, notum rafmagnið í gagnaver og á bílana.

Það er ástæða fyrir því að álver eru nú aðeins reist í banaríkjum og Kína og hún er sú að framleiðslan borgar sig ekki nema þar og þessi ríki eru alveg til í að snuða á umhverfinu.

Trúi því alveg að nýsköpun hafi átt sér stað í kringum álverið í Straumsvík en sá ávinningur og arðurinn af því hefur nær allur farið úr landi.