Sérhagsmunapotarinn

Kristján Þór er sérhagsmunapotari í heimsklassa. Flýgur á milli Reykjavíkur og Akureyrar á kostnað almennings ( þar með talið Flugumferðarstjóra ), alltaf. Nú truflar það hann að komast ekki á milli stærsta og næststærsta þorps í heimi hvenær sem honum hentar að láta ríkið borga undir sig. Því vill hann láta setja Lög á Flugumferðarstjóra. Ef taka á undir það þá verður líka að setja Lög sem banna kaupgreiðslur til þingmanna á meðan ekkert gengur undan þeim. Láta þá finna fyrir kreppunni á eigin skinni.

Vill lög á flugumferðarstjóra

Búin að vera bæði tvö

Steingrímur og Jóhanna eru auðvitað búin að vera bæði tvö. Kannski eru þau meiri akkilesarhæll á uppbygginguna og uppgjörið en þau gera sér sjálf grein fyrir. Bæði alin upp í leyndarhyggju óhreininda

stjórnmálanna. Voru bæði kosin á þing á tímum þegar stjórnmálamaðurinn sagði nei þegar hann meinti já. Bæði allt of kassalaga til að átta sig í samtímanum og voru í raun valin af því þau voru minna spillt en aðrir á dekkinu. 

Jóhanna: Kom ekki á óvart

Sameinist Samfylkingunni.

Magnús Schram hefur á þingferli sínum viðrað  aðeins eitt mál og það er að Álftanesi verði hjálpað með því að strika yfir skuldirnar. Hann er fæddur og uppalin á nesinu og er einn af fjölmörgum sérhagsmunapoturum. Sjálfur legg ég til að Álftanes sameinist Samfylkingunni og saman fari hið sameinaða félag í nauðasamninga og gefi eftir eignarhaldið á sundlauginni til Fasteignar. Eftir stæðu þá traustur rekstur sem lifi á ríkissporslum, framlögum frá Baugi auk fasteignaskatta og útsvars frá íbúunum á Álftanesi. Þannig tækist að breikka tekjugrundvöllinn og gera Álftanes að blómlegu Samfylkingarfélagi. Á meðan gæti þjóðin nýtt tímann og flutt af  landi brott.

Áhugi Álftnesinga á sameiningu kannaður

Mikilvægt að muna

Hafi markaðsverðmæti þessarar íbúðar verið 25 milljónir en skuld við Lífeyrissjóðinn verið 25 milljónir en eignin slegin honum á 20 milljónir þá er þolandinn í uppboði þessu skuldlaus við Lífeyrissjóðinn skv. 57.gr. Laga um Nauðungarsölu og verður ekki sóttur um mismuninn. Það er mikilvægt fyrir þolendur í uppboðsmálum að vita þetta.

Leysi uppboðsþoli eignina ekki til sín aftur þá situr þessi Lífeyrissjóður uppi með eign sem skilar honum litlu og þessi sala verður því til þess að ávöxtun sjóðsins verður lítil eða minni en engin. Sem aftur þýðir að sjóðurinn þarf að minnka lífeyrisgreiðslur.

Þessi sjóður er hinsvegar greinilega ekki í samfélagi heldur bara einn á ferð. Því miður gleymdi hann að átta sig á samhengi hlutanna.

Reyndu að stöðva uppboð

Munið að kaupa tvinnakeflið fyrir Steingrím

Samninganefndin veit ekkert um útkomuna. Á nú ekkert erindi eftir í London en að kaupa tvinnakefli fyrir Steingrím og hans fólk ?

Áforma ekki fleiri fundi

Viðurkenna græðgina

Besti listinn er heiðarlegt framboð  og eini listinn sem viðurkennir að hann langi til að komast yfir skattfé borgaranna í eigin þágu. Þeir vilja komast í ferðalög fyrir 90 milljónir á ári, fá bitlingana og koma vinum sínum að í sjálftökunni. Öll hin framboðin eru fyrir það sama en halda að kjósendur sjái ekki í gegnum þau.

Stjörnum prýddur Besti listi

Ekkert að gera hér hvort eð er.

Hér er ekkert að gerast hvort eð er svo ástæðulaust er að hafa þá hér. Geta þeir ekki keypt tvinna og varahluti í bílinn fyrir Steingrím og fjölskyldu ? Þá er eitthvað hægt að erindast fyrir Mugabe og kaupfélagið á Króknum. Um að gera að nota ferðina.

Samninganefndin enn í London

Bara loft

Þetta frumvarp er svo galopið að það ber með sér að það á ekki að gera neitt. Miklu betra væri að setja lög um að Efnahagsbrotadeildin  og skattalögreglan hafi fasta starfstöð  í Stjórnarráðuneytinu. Það myndi duga betur í baráttunni gegn spillingunni.

Fyrstu umræðu um siðareglur lokið

Engin rekstrargrundvöllur

Þetta er auðvitað bara íslenska rekstrarmódelið. Rekstur sem býr í íslensku eyðimörkinni á sér enga leið nema gjaldþrot. Háir vextir, ofsköttun og með alla þessa ríkisstarfsmenn og borgarstjóra á bakinu. Sá rekstur stenst enga samkeppni nema í íslenska okurþjóðfélaginu. Getur hvergi keppt nema að fara á hausinn reglulega. Þar við bætist að í landinu er ekki þekking til að leggja saman eða draga frá.

Eftir gjaldþrotið verða þessi fyrirtæki aftur rekstrarhæf í einhver ár uns þau leita með tapið í skjól gjaldþrots. Rekstarmódelið getur ekki virkað nema með reglulegu gjaldþroti. 

Enn fjölgar gjaldþrotum

Réttlætir sjálftöku skilanefndanna

Skilanefndin sendir út þessa fréttatilkynningu til að gera sennilegt að hún sé að vinna fyrir kaupinu sínu. Formanni skilanefndar fyrst betra að hann greiði reikninga sem hann gefur út sjálfur og hann fái að greiða vinum sínum laun og þóknanir heldur en að kröfuhafar fái aurana sína. Því hann greiði skatta af reikningum sínum hér. Brennuvargarnir eru sem sagt enn í bankanum og finnst betra að svindla á kröfuhöfum heldur en að gera rétt. Skilanefndirnar eiga eftir að verða þjóðfélaginu dýrastar í öllum skilningi. Með þeim sönnum við að hér er ekkert réttlæti aðeins þjófagengi. Fyrir og eftir hrun.

Meira fæst upp í kröfur á LBI