Íslensk menning

Subbuskapurinn og sú árátta að brjóta flöskur í miðbænum er því miður sér íslensk menning. Með þessu virðist íslenska þjóðin fá útrás. Þess á milli lætur hún taka sig í kleinu og sættir sig við Okurþjóðfélagið dag eftir dag og áratug eftir áratug. Sættir sig við mjög misskipt þjóðfélag þar sem

stjórnmálastéttin svínar á almenningi, ár eftir ár og áratug eftir áratug.

Glerbrotin eru skortur á sjálfsvirðingu og er eitt þessara ytri tákna um plebbaþjóðfélagið sem hér er. Þetta er sami plebbismi og kom okkur endanlega aftast í röðina í Evrópu. 

Ælur og hland í bland

Athugasemdir

[LOL (IP-tala skráð) 30.12.2009 kl. 13:42]

Sér Íslensk menning?? Held þú þyrftir að ferðast aðeins og kynna þér heiminn, ég hef búið í þremur mismunandi stórborgum í þremur mismunandi löndum og engin þeirra var frábrugðin þessu, þar bættust bara við dauðir sprautufíklar í hraðbönkum og hnífstunguárásir innan um ruslið, ælurnar og brottnuflöskurnar... Þetta er það sem fylgir því að lifa á "öld framþróunar" (þ.e. öfga frjálslyndis og afbyggingar á hefbundnum gildum)

[Einar Guðjónsson, 30.12.2009 kl. 14:02]

Held að þú ættir að fara aftur og bera saman t.d. kvosina við Ráðhússtorgið í Kaupmannahöfn, torgið við Dómkirkjuna í Milano, miðborg Stokkhólms etc. Kvosin er hjarta Reykjavíkur.

[Anton (IP-tala skráð) 30.12.2009 kl. 17:19]

"Ásýnd svæðisins minnir meira á svínastíu"

Skemmtilega til eru svín bara mjög snyrtilegir mig sig sem vita það ekki. Þó þeir fara í kaf í matinn.