Félagslega aðstoðin í landinu.

Félagsleg aðstoð á Íslandi einskorðast við banka og sparisjóði og auðvitað Þorstein Þorsteinsson félagsmálastjóra ríkisins. Þessi frétt greinir okkur frá því að ''S ''trákarnir í bankaleiknum á Dalvík fá 725 milljónir í '' félagslega'' aðstoð. Þessi upphæð samsvarar framlaginu til félagsþjónustu í Reykjavík í tæpt ár eða framlagi í atvinnuleysistryggingasjóð í tæpt  ár m.v. 8% atvinnuleysi í öll þau ár. Þetta eru því engar smá upphæðir sem fara í að halda uppi sparisjóðsvelferð á Dalvík. Í þessum strákabanka stunda 10 manns vinnu og 10 sitja í stjórn. Starfsfólk hans er þó að mestu leyti konur en einn strákur fær að leika sparisjóðsstjóra og strákar eru í meirihluta í stjórninni. Slík meðferð á almannasjóðum á auðvitað að vera refsiverð og það sem meira er þá er þessum peningum hent úr ríkissjóði  sk. heimild í lögum um óútfyllta tékka til handa bönkum og sparisjóðum við hrun íslenska fjármálakerfisins.

Þetta ráðslag er til skammar. Það sama gildir auðvitað um aðra strákasparisjóði s.s. Spkef og Mýramannasparisjóðinn.

Ekki víst með aðra sparisjóði

Sjálfsmorðsferðin.

Því miður hafa ekki orðið ríkisstjórnarskipti í landinu. Við sitjum áfram uppi með fasistastjórn sósíalfasistanna sem hefur haldið áfram því '' starfi'' sem Ingibjörg Haardeman hóf árið 2007. Sáralítið hefur breyst og áfram situr sama spillta stjórnmálastéttin að völdum. Það hefur kostað þjóðfélagið milljarða og almenningur er nú algjörlega búin að missa allt traust til þessa fólks.

Þetta er að vísu gott '' múf'' hjá AGS að fá '' réttlætiskallinn'' Steingrím til að framfylgja stefnu sjóðsins sem gengur út á að selja auðlindirnar, bjarga bönkum og sparisjóðum, hækka skatta en leggja niður alla almannaþjónustu. Hugmyndir  AGS um hækkun á virðisaukaskatti myndi gera út af við allt venjulegt fólk og öll fyrirtæki í landinu. Að taka að sér það verk fyrir AGS sýnir að þau Steingrímur og Jóhanna og vinaklíka þeirra er alveg skyni skroppinn.

„Engin áform um matarskatt“

Sýslumenn um mannréttindabrot.

Sýslumannsembættin eru auðvitað steingervingar úr grárri fortíð og hafa í raun með höndum mikilvægustu brotin á mannréttindum í landinu. Innheimtu á fasteignasköttum, brunatryggingum og ökutækjatryggingum og innheimtu á skuldabréfum með aðfaraheimild án NOKKURAR AÐKOMU DÓMSTÓLA.  Sýslumenn sjá um að redda þessari innheimtu eftir óskum kröfuhafa skv. ákvörðun kröfuhafanna sjálfra. Þannig svipta þeir fólk eignum sínum og heimilum ef tryggingafélagið ákveður að brunatryggingin sé í skuld, þá ákveða kröfuhafarnir sjálfir hve skuldin sé há og dómstólar koma þar hvergi nærri og engar varnir komast þar að. Þetta er svona '' fín'' handrukkun fyrir lögmenn án þess að þeir sjálfir komi nokkuð nærri. Sýslumenn sjá um málið. Eina innheimta sýslumanna þar sem dómstólar koma nærri er innheimta til fullnustu á kröfum sem dómstólar hafa dæmt. Það er líka eina starf Sýslumanna sem stenst mannréttindi. Það er því sjálfgert að leggja embættin niður enda aðkoma þeirra aðeins til málamynda og í raun aðeins til að gefa handrukkun '' löglegt'' yfirbragð. Svona '' opinber'' '' handrukkun'' í þágu örfárra starfsgreina tíðkast hvergi í Evrópu með þessum hætti enda er hún bönnuð skv. mannréttindasáttmála Evrópu en á rætur hér til þess tíma þegar ríkisvaldið var hér opinberlega aðeins tvískipt. Eftir standa embætti þar sem kröfuhafinn er dómari en sýslumaðurinn framkvæmir innheimtu á dómkröfunni með atbeina lögreglu. Það er vont að sjá að samkvæmt frumvarpi hins '' mannréttindasinnaða'' innanríkisráðherra skuli þau ekki verða aflögð né verksviði þeirra á nokkurn hátt breytt. Áfram verða því íslendingar í fararbroddi þegar kemur að mannréttindabrotum í Evrópu.

Sameinast 1. september

Gott að hafa sjálfsmat í lagi.

Alltaf gaman að fylgjast með '' pari'' eins og þessu sem hefur sjálfsmatið í lagi. Þeim Elínu og Þorsteini.

Hefur eitthvað komið fram um að ríkisstjórnin hyggist selja hluti ríkisins í s.k. bankastofnunum ? og hann '' harmar brotthvarf hennar'' allt þetta orðaval réttlætir örugglega feitu launatékkana til þeirra beggja. Sannleikurinn er auðvitað sá að Bankasýslan gerir einmitt ekki neitt.

Hættir sem forstjóri Bankasýslunnar

Úr einni ríkisgrein í aðra.

Bankar eru ríkisstyrktir duglega með óbeinum hætti. Tryggt er okur á leigu á peningum og engin ber neina rekstrarábyrgð og ef illa fer þá eru skattborgarar látnir blæða. Sama gildir um vátryggingastarfsemi á Íslandi. Það er samantekin ráð iðnaður og ríkið sér um að skaffa tekjurnar með lögum um brunatryggingar og bílatryggingar. Allir sem eiga fasteign eru skyldaðir til að skipta við Sigrúnur og þannig eru neytendur rændir um 13 milljarða á ári með skyldukaupum á brunatryggingum. Það er rekstrarfé tryggingarfélaganna. Á tímabili sáu almannatryggingar um að greiða tjónabætur vegna skaðatrygginga með skaðabótalöggjöf sem þingmenn settu til stuðnings tryggingafélögum en félögin máttu samt hirða iðgjöld af fólki. Á lifa tryggingarfélögin einnig á að innheimta skatta fyrir ríkissjóð og fá ríflega fyrir það.

Það er því í rauninni undarlegt af hverju þetta félag þarf einhvern sérstakan yfirmann en þegar hann er ráðin þá er hann sóttur í annan fákeppnis og ríkisiðnað enda óþarfi að hafa yfirmann sem veit eitthvað um markað og samkeppni.

Ráðin forstjóri VÍS

Sveitarstjóradólgur númer eitt.

Illugi er örugglega sveitarstjóradólgur númer eitt meðal hundrað jafningja. Sveitarstjórakerfið og sveitarfélagakerfið er auðvitað dæmi um úrkynjun því kjarninn í því er hópur sem lifir sníkjulífi á ríki og íbúum. Hópur sem lifir á því að hirða umboðslaun af peningum frá ríkinu sem renna eiga í skólahald og félagsþjónustu en skila sér aldrei alveg af því yfirstjórnin eyðir þeim í sig og sína og er alltaf ábyrgðarlaus. Kerfinu er viðhaldið af sveitartjóradólgum sem láta kjósa sig á Alþingi og þar passa þeir upp á að vernda kerfið með flutningi verkefna '' nær'' borgurunum.Þegar svo kemur af því að veita þjónustuna þá er hún engin og ríkisvaldinu alltaf kennt um. Beiðni Elliða er í raun skólabókardæmi um þetta en skv. fréttinni er hann '' óformlega'' að panta þjónustu frá rússneska sendiherranum eins og hann sé húskarl hjá Vestmannaeyjabæ til að panta skip í verkefni í allt öðru sveitarfélagi sem ekki hefur pantað neitt og hann á að redda verki í höfn sem ríkið á. Sjálfur ætlar hann aldrei að borga neitt og heldur ekki Vestmannaeyjabær.

Mikilvægasta réttarbót á Íslandi væri að leggja niður sérréttindi og hlutverk sveitarfélaganna og frelsa borgaranna undan þeim og dólgum þeirra.. Við það myndu sparast miklir peningar og samfélagið batna. Elliði og hans líkar gætu þá einbeitt sér að því að leggja Rótary og spilaklúbbum lið.

Leitar til Rússa vegna Landeyjahafnar

Björgum 400 milljónum og kostum til hundraðmilljörðum.

Jón Bjarnason og fjölskylda í sjávarútvegslandbúnaðarráðuneyti vill ólm bjarga 400 milljón króna hagsmunum og fórna til þess að Bandaríkin loki á Ísland. Þetta kann að kosta þjóðarbúið fleiri fleiri milljarða fyrir skitnar 400 milljónir en það er sennilega efnahagslegt umfang hvalveiða í landinu og eru þá hafnargjöld inn í þeirri tölu, líka málun og viðhald á hvalbátum.

Besta sem við gerum fyrir almannahagsmuni er að svipta Jón ríkisborgararétti og banna hvalveiðar.

Útnefningin vekur undrun

Dugir ekki símsvari og sjálfsali ?

Konan er örugglega allsgóðs makleg en það er engin bankastarfsemi í landinu og því í raun kindarlegt að vera að halda úti þúsundum bankastarfsmanna fyrir vaxtamun sem  gerir Ísland óbyggilegt. Er ekki nóg að einhver á bílaverkstæðinu sjái um að dreifa skiptimynt og svo mætti vera með sjálfsala á hreppsskrifstofunni. Var þetta ekki tækifæri til hagræðingar í bankakerfinu ? Er ekki vitleysa að nýta það ekki ?

Ráðin útibússtjóri á Höfn

Kjánalegt.

Kjánalegt að vera með nefnd á ársfundi  Hvalveiðiráðsins og svo gengur hún bara út, við eigum enga hagsmuni af veru í ráðinu. við erum löngu hætt að veiða hval og svo hefur enginn áhuga á að kaupa hval heldur. Algjörlega deyjandi fag nema eðlilega hjá frumbyggjum.

Gengu út af fundi hvalveiðiráðsins

Þrekvirki

Það er samt mikið þrekvirki að synda 36 km á þessari leið og hann á örugglega eftir að reyna aftur. Það er nokkuð algengt að menn þurfi að reyna tvisvar til þrisvar sinnum áður en þeim tekst að synda þessa leið.

Neyddist til að hætta að synda